هنگام نقشه‌کشی گاهی شرایطی پیش می‌آید که چندین عارضه قبلاً رسم شده و حالا می‌خواهیم با گذر از لابه‌لای این عارضه‌ها عارضهٔ دیگری را رسم کنیم. اینجاست که ممکن است بین عارضهٔ جدید و عارضه‌های موجود گره مشترک ایجاد کنیم. این موضوع شاید در وهلهٔ اول خیلی مهم به نظر نرسد، اما اگر مدتی بعد خودمان به همان جا برگردیم و بخواهیم ویرایش انجام بدهیم، می‌بینیم که این اتصالاتِ ناهدفمند بسیار دست‌وپاگیر هستند.

خوشبختانه در ویرایشگرها برای این مسئله راه‌حل‌های کارامدی وجود دارد که در این فِرِسته مختصراً اشاره می‌کنم.

۱. زوم کنید!

همهٔ کسانی که اندکی دقت چاشنی کارشان است، با این روش خیلی خوب آشنا هستند.

۲. کلید میانبُر

می‌توانیم هنگام کلیک‌کردن، کلیدهای میانبر مناسب را روی صفحه‌کلید نگه داریم تا خیالمان راحت شود و آزادانه‌تر کلیک کنیم، بدون آنکه بین عارضه‌ها گره مشترک ایجاد کنیم.

• آی‌دی: اگر لازم شد جایی گره بگذارید که زیرش عارضهٔ دیگری قرار دارد، هنگام کلیک‌کردن کلید Alt را نگه دارید.
• جاسم: کلید Ctrl را نگه دارید.

۳. پالایش عارضه‌ها

در این روش عارضه‌هایی را که نمی‌خواهیم اصطلاحاً تیکشان را برمی‌داریم تا در خروجی دیده نشوند.

• آی‌دی: کلید میانبر F > عارضه‌های نقشه
• جاسم: کلید میانبر Alt+Shift+F > پنجرک Filters
• وسپوچی: منو > پالایهٔ تگ

مثلاً می‌توانیم در ویرایشگر آی‌دی تیک مرز را برداریم تا زیر دستمان با خطوط مرزی شلوغ نشود.

هشدار: در این روش یکسری از عارضه‌ها از دید ما پنهان می‌شود و بنابراین در کنار مزیتی که ایجاد می‌کند خطرات بالقوه‌ای هم وجود دارد.

نکتهٔ پایانی

نچسبیدن عارضه‌ها به هم یک قاعدهٔ بی‌چون‌وچرا نیست. گاهی شاید چسبیدنشان درست هم باشد.

هدف این مطلب توجه‌دادن خودمان به این نکته است که از شلختگی کار بکاهیم :)